Historia
Przedszkole w Drzewicy otwarło swoje podwoje
1 września 1979 roku.
Powstało dzięki władzom ówczesnego Kombinatu Wyrobów Nożowniczych i Nakryć
Stołowych "Gerlach" z siedzibą w Drzewicy.
Zakład podjął decyzję o wybudowaniu budynku z przeznaczeniem na żłobek.
Potrzeba środowiska spowodowała jednak zmianę decyzji. Jedno, działające dotychczas,
przedszkole nie było w stanie przyjąć ogółu małych drzewiczan w wieku przedszkolnym.
Prawie wszyscy mieszkańcy Drzewicy i okolic mieli zatrudnienie, należało więc zwiększyć
liczbę grup przedszkolnych. W tym celu poczyniono odpowiednie starania i powołano do
życia drugie przedszkole w Drzewicy.
Uroczyste otwarcie odbyło się 15 września 1979 roku.
Na pierwszego dyrektora Przedszkola nr 2 w Drzewicy powołano Barbarę Elżanowską,
która była jednocześnie organizatorem i osobą odpowiedzialną za właściwe urządzenie
placówki. Swoją funkcję pełniła aż 20 lat.
Do najwcześniej zatrudnionych nauczycielek należały:
Grażyna Woźniak,
Elżbieta Mastalska - Drozd,
Janina Baran,
Stanisława Szymor,
Jadwiga Bogusz,
Maria Kowalska.
W pierwszym roku do przedszkola przyjęto 120 dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Placówka
zapewniała opiekę od godz.5.30 do 16.30, a program wychowania dostosowany do każdej
grupy wiekowej realizowały dwie nauczycielki danego oddziału.
Nowe przedszkole stało się wizytówką Drzewicy. W placówce działał zespół taneczny, który
corocznie brał udział w konkursach i przeglądach artystycznych zdobywając wiele nagród
i wyróżnień. Przedszkole nr 2 było stawiane za wzór i przykład w całym województwie
radomskim. To właśnie tutaj odbywało się wiele konferencji metodycznych, zespołów
samokształceniowych i wizytacji, także ministerialnych.
Przedszkole zawdzięcza blask i rozkwit Barbarze Elżanowskiej - jej wiedzy
metodycznej, doświadczeniu oraz wrodzonym umiejętnościom dyplomatycznym.
Doceniając zaradność byłej dyrektorki należy podkreślić trafny dobór kadry
pedagogicznej, personelu obsługi i pracowników bardzo ważnego działu wyżywienia.
Kucharki na czele z szefową kuchni Janiną Kuc przygotowywały wymyślne
i bardzo smaczne potrawy domowe z niezapomnianą ,,szarlotką cioci Kucowej’’.
Dzięki dofinansowaniu stawki z zakładu "Gerlach’’ wszystkie dzieci korzystały
z pełnego wyżywienia, tzn. pierwszego i drugiego śniadania, pełnego obiadu
i podwieczorku. Każdą salą zajęć opiekowała się jedna woźna. Panie woźne
szyły ponadto ubranka dla lalek, pomagały przy dekoracjach i wystroju sal,
szyły i haftowały serwetki. Pozytywne relacje między obsługą a kadrą pedagogiczną
promieniowały na zewnątrz.
Na przestrzeni lat nauczyciele przyczynili się do wzbogacenia kolekcji strojów,
w których występowały dzieci. Należy też wspomnieć o harmonijnej współpracy
pracowników z rodzicami. Najlepszym tego przykładem jest ogród,
który powstał przy zaangażowaniu rodziców pierwszych przedszkolaków.
Rodzice aktywnie włączali się w organizowanie uroczystości przedszkolnych, wyjazdów,
wycieczek oraz w pozyskiwanie sponsorów.
Z upływem lat następowała wymiana kadry pracowniczej. W 1991 r. w gminie
Drzewica nastąpił przełom w edukacji przedszkolnej.
Uchwałą Rady Gminy i Miasta zlikwidowano Przedszkole nr 1, natomiast
z Przedszkola nr 2 powstało Przedszkole Samorządowe. Kadra obu placówek
została wymieszana. Siłą rzeczy duża część pracowników nie otrzymała zatrudnienia.
Liczba oddziałów w Przedszkolu Samorządowym zwiększyła się do sześciu. Został
zmieniony ramowy rozkład pracy placówki ze względu na wprowadzenie minimum progra-
mowego obejmującego 5-godzinny pobyt dziecka w przedszkolu. W związku z coraz mniej
licznym personelem obsługi większość obowiązków prowadzenia danej grupy
i opiekowania się salą spoczywał na jednej nauczycielce. Trudna sytuacja
finansowa organu prowadzacego i zmniejszenie budżetu przedszkolnego przyczyniły
się do tego, że większość pomocy dydaktycznych czy elementów dekoracyjnych
nauczycielki wykonywały samodzielnie, niejednokrotnie z własnych środków.
Od 1 września 1999 r. obowiązki dyrektora powierzono Annie Witczak, która starała
się prawidłowo kierować funkcjonowaniem placówki. Z kadrą pedagogiczną,
pracownikami obsługi i administracji, nie szczędząc własnych sił i zaangażowania
podtrzymywała dobre tradycje minionych lat.
15 października 2004 roku Przedszkole Samorządowe w Drzewicy obchodziło
jubileusz XXV-lecia.
Uroczystość pokazała, że w ciągu 25 lat istnienia przedszkole zyskało dużą renomę
nie tylko wśród lokalnej społeczności. Wszyscy zaproszeni goście -
przedstawiciele władz samorządowych, kuratoryjnych, dyrektorzy gminnych
placówek oświatowych, byli nauczyciele, rodzice - podkreślali ogrom pracy
wykonywanej przez personel placówki oraz bardzo rodzinną atmosferę panującą
w przedszkolu.
Henryk Mado, gminny inspektor oświaty i wychowania w latach 80-tych przyznał,
że przedszkole należało do najlepszych placówek tego typu w byłym województwie
radomskim, a nawet w kraju. Ciepłe słowa adresowano do długoletniej
dyrektorki, Barbary Elżanowskiej, która stworzyła prawdziwą wizytówkę Drzewicy.
Gratulacje przyjmowała dyrekcja i kadra pracownicza.
- "Jesteśmy bardzo zadowoleni z popularności i uznania, jakimi cieszy się nasze
przedszkole. Dość powiedzieć, że każdego roku przyjmujemy więcej dzieci niż przewiduje
norma– mówiła ówczesna dyrektorka Anna Witczak. - Są na tym świecie rzeczy, których
nie można kupić. Właśnie do nich należy uśmiech dziecka, wdzięczność rodziców
i poczucie dobrze spełnionego obowiązku. Dla nas zawsze najważniejsza będzie
troska o dobro dziecka i jego wszechstronny rozwój".
Jubileuszowa uroczystość była okazją do uhonorowania najbardziej zasłużonych
emerytowanych pracowników placówki. Pamiątkowe dyplomy ,,Przyjaciela przedszkola’’
odebrały Jadwiga Gosa - nauczycielka z najdłuższym, 40-letnim stażem dydaktyczno-
wychowawczym oraz pierwsza szefowa kuchni Janina Kuc. Dyplomy uznania i nagrody
będące wyrazem podziękowań i życzeń sukcesów w dalszej pracy zawodowej otrzymali też
wszyscy pracujący wtedy nauczyciele. Nie zapomniano o pracownikach, którzy zmarli.
Za nich została odmówiona modlitwa.
W tym czasie w przedszkolu działało już siedem grup, do których uczęszczało 183 dzieci.
Placówka posiadała wykształconą i wykwalifikowaną kadrę pedagogiczna. Większość
nauczycielek miało wykształcenie wyższe magisterskie z przygotowaniem pedagogicznym
do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym. Praca personelu była doceniana i pozytywnie
postrzegana przez społeczeństwo Drzewicy. Potwierdzał to coroczny nabór. Do przedszkola
przyjmowano więcej dzieci niż przewidywała norma, w myśl zasady: ,,wszystkie dzieci
nasze są”.
A "nasze dzieci" rozsławiały swoją miejscowość na wszelkiego rodzaju występach i konkur-
sach. Zdobywając, niejednokrotnie, pierwsze miejsca dawały świadectwo dobrej pracy
dydaktyczno-wychowawczej wykonywanej przez coraz młodszą i dobrze przygotowaną
kadrę nauczycielską.
W roku szkolnym 2013/14, po rezygnacji Anny Witczak z obejmowanego stanowiska,
pełniącą obowiązki dyrektora została Edyta Kołomańska.
Zmierzenie się z trudnościami placówki, projekt przystosowania jej do wymogów
przedszkola XXI wieku i owocna współpraca z wicedyrektorem Marią Kowalską
przynoszą wymierne rezultaty i skutkują powołaniem Edyty Kołomańskiej na
stanowisko dyrektora.
Oficjalne wręczenie nominacji nastąpiło 11 grudnia 2014 roku.
Minęło 40 lat istnienia przedszkola.
Najmilszym świadectwem dobrze spełnionej pracy wychowawczej są częste odwiedziny
byłych podopiecznych. Z wielkimi plecakami, prosto ze szkoły wstępują do przedszkola,
do „swoich Pań” chwaląc się szóstkami i sukcesami w szkole.
Inni wracają po latach, już ze swoimi pociechami i z ufnością powierzają je naszej opiece.
Są pewni, że tak jak oni przed laty tak samo ich dzieci spędzą tu wspaniały okres swojego
dzieciństwa, nauczą się właściwie postrzegać świat i przygotują do dalszej edukacji.
